خدا.

شجریان. شهنار. کسایی. فرهنگ‌فر. دستگاه: ابوعطا.

by me, again,

خیابونِ فلسطین..(باغ شاهِ سابق..) هر موقع از دمِ این کاشیه رد میشم دلم میخواد اشک بریزم برا اونیکه با تیشه افتاده به جون این.

by marj banoo.. :)

چارراه هوابرد و عکس از خودم طبیعتن.

اولین عکسِ آنالوگِ رنگی‌م.

راستش قرار بود بیش از اینها عکس داشته باشم. منتها فیلم توی دوربین پاره شده بود وفهمیدن این قضیه با سوختنِ باقی عکسای تهران برابری داشت... غصه خوردم زیاد... منتها شد دیگه..

مسجد شاهِ اصفاهان.

نوشته بود «اصفاهان»..

حالا دیگه من هم یه دوربین آنالوگ دارم.

by Sara Robinson.

by Sara Robinson.

by Majid Mottaghi.

by Pooyan Ranj‎.

حیف که تو بغل جا نمیشه.

من پیش از اینکه توی اون خراب شده به دنیا بیام، این‌جا زندگی می‌کرده‌م لابد.

آبی آبی مهتابی.

منظره‌ی باشکوهِ پراندوه.

این عکسو که میبینم نمی‌دونم چرا بغض و اشک و آه بهم هجوم میاره. نمی‌دونم چیشو انقد عاشقم.. نویزای تصویرو که دلم می‌خواد از کم‌نوریِ شفق باشه، یا منظره‌ای که به طرز اندوهناک و باشکوهی از پس‌زمینه دور میشه، یا خش‌های روی نگاتیو قبل از ظهور عکس. من نمی‌دونم چی توی این عکس از صب منو دیوونه کرده..



عکاس: باربارا نواک.

بق‌بقو.

نه حال بهتر میشه نه زندگی. آخرش من یا عادت می‌کنم یا می‌میرم. شما هم به تخمتون.