اگر انیماتورها و نقاش های کارتون های زمان بچگی ِ ما کمی زحمت به خودشان می دادند و چند دست لباس بیشتر برای جودی/آنه/هایدی/آنِت/حنا و هزار و یک کدام دیگر طراحی می کردند، من توی همان کم و سن و سالی یک دفتر نقاشی مصور از داستانهایی من درآوردی نمی داشتم که توی هر صفحه اش یک میهمانی و یک مراسم تازه ای اتفاق می افتاد و همه ی شخصیت هاش مجبور بودند برای هرکدام لباسی متفاوت و زیبا به تن داشته باشند. اصلن شاید از همان وقت ها شیفته ی طراحی لباس شده م.
پ.ن: خودم هم فکر میکنم که عنوان برای پست آنچنان مناسبتی ندارد. ولی همین است که هست.
No comments:
Post a Comment