من هیچ کجا ادعای سلامت روان نداشته م. البته از آن طرف هم هیچ مدعی ِ روان سالمی را هم قبول نداشته م.
اما این دلیل نمی شود آدم دیوانه بودن ِ خودش را داد بزند. متاسفانه برای ادامه ی زیست، با همه ریشه ها و وابستگی هایی که این طرف و آن طرفمان داریم، باید با احتیاط خودمان باشیم.
این ها را گفتم که بگویم خیلی هوس می کنم، یعنی زیاد هوس می کنم، توی کوچه و خیابان خانوم های برازنده را که میبینم، که اغلب از دردِ خودشان، غمگینند، یا دست کم چهره شان به غم خس گرفته، بهشان بگویم که خانم شما چهره ی بس زیبایی دارید. یا نگاهتان قشنگ است. رنگ هایی که پوشیدید خیلی مناسب شماست..
من دلم میخاهد این ها را بگویم. من احساس می کنم ما به گوشزد کردن ِ خوبی های یکدیگر به یکدیگر، نیازمندیم.
اما خب. شانس بیاورم با همین ها که گفتم، خود ِ شما داد ِ دیوانگی من را نشنیده باشید.
No comments:
Post a Comment